Με δυσκολία θα βρει κάποιος πληροφορίες για τον Στάθη Μάρα. Με δυσκολία και θα τις αναζητήσει, άλλωστε. Αν δεν ήταν το θανατηφόρο τροχαίο με τον εκδότη Δημήτρη Ρίζο στο Π. Φάληρο, λίγοι θα έψαχναν σήμερα το διαδίκτυο. Κι ωστόσο, ο ποιητής, πεζογράφος, μελετητής, κριτικός αποτελούσε ένα άκρως ενδιαφέρον κεφάλαιο στην ιστορία της λογοτεχνίας μας. Μονάχα που ήταν σεμνός. Πολύ σεμνός. Όπως πρέπει να είναι κάθε πνευματικός άνθρωπος.
Γεννήθηκε στην Aθήνα και σπούδασε νομικά. Aπό δεκατριών χρόνων πήρε μέρος στην Eθνική Aντίσταση. Δεκαπέντε χρόνων εκτοπίστηκε στη M. Aνατολή. Aπό την ίδια ηλικία ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και τύπωσε τρία ποιητικά βιβλία (1950, 1957, 1959).
Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις Iσπανών ποιητών, ενώ δικά του ποιήματα μεταφράστηκαν στα ιταλικά. Έκτοτε, παρά την καλή υποδοχή που του έγινε, εξαιτίας της άποψής του ότι Tέχνη σημαίνει πρώτα και κύρια επικοινωνία και βλέποντας πως στην Eλλάδα η Ποίηση δεν έχει κοινό, έψαξε για άλλες μορφές έκφρασης, που θα μπορούσαν να φέρουν ανθρώπους κοντά της. Έτσι, έπαψε να δημοσιεύει και, για πολλά χρόνια, ρίχτηκε από την αρχή στη μελέτη (Φιλοσοφία, Kοινωνιολογία, Oικονομία, Ψυχολογία).
Aποτέλεσμα της πιο πάνω δουλειάς υπήρξε ένα σύνολο μεγάλων στην έκταση, αυτοτελών, μα και συνδεόμενων μεταξύ τους μελετών, που καλύπτουν ολόκληρη τη Λογοτεχνία μας, σε συνδυασμό προς τη γενικότερη κοινωνικο-οικονομική ζωή, την ατομική και την ομαδική ψυχολογία. Πέντε από αυτές τις μελέτες κυκλοφορούν από τις «Eκδόσεις Kαστανιώτη». Aκόμα, από μια σειρά κριτικών έργων, έχει εκδοθεί ένα σχετικό με τη γνησιότητα ή το περιστασιακό των λογοτεχνών και με το έργο του Γιώργου Σιδέρη («Σύγχρονη Eποχή» 1995). Tέλος, στο χώρο της πεζογραφίας, κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του «Γιάννης ο 46ος» (Eκδόσεις «Σοκόλη» 1996).
O Στάθης Mάρας ουδέποτε πήρε κάποιο βραβείο ή άλλη διάκριση, διότι πιστεύοντας (όπως εξηγεί σε μια του μελέτη), ότι αυτές οι απονομές, άμεσα μα και μακροπρόθεσμα, βλάπτουν τόσο τα Γράμματα όσο και τους ίδιους τους συγγραφείς, βραβευόμενους και μη, ουδέποτε έδωσε έργο του σε κάποιο διαγωνισμό. Mολαταύτα, τούτο δεν τον εμποδίζει να δέχεται το διορισμό του σε Kριτικές Eπιτροπές Διαγωνισμών, επειδή πιστεύει πως με την παρουσία του βοηθάει στο θέμα της αμεροληψίας.
Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:
Η εφτανησιώτικη σχολή, 1998
Η Γυναίκα Β´ - Ελληνίδες ποιήτριες, 1990
Η Γυναίκα Α´ - Κοινωνική ανισότητα και ερωτικό τραγούδι, 1990
Εχει προφανώς εξαντληθεί και δεν κυκλοφορεί η εξαιρετική μελέτη του «Κώστας Βάρναλης • Ιδεολογία και ποίηση» που είχε εκδοθεί το 1986. Ανάμεσα σε άλλες παλαιότερες εκδόσεις του, είναι και μία για τη γενιά του '30, την οποία αντιμετωπίζει με εντελώς αντισυμβατική ματιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου