Κυριακή, Απριλίου 26, 2009

Ετος Ρίτσου- παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας

Δεν μπορώ να δεχτώ πως έχουμε Ετος Ρίτσου και η μητριά- πατρίδα ακόμα κοιμάαααααται. Και μάλιστα, έναν ύπνο του αδίκου. Επομένως, ας πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Οσο μπορούμε. Το ξέρω, καθένας έχει τον ρόλο του. Ομως, αφού το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου δεν έχει ακόμη να παρουσιάσει τις απαραίτητες εκδόσεις και εκθέσεις, αφού φορείς όπως η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, αλλά και η Εταιρεία Συγγραφέων, ή όπως ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλιοπωλών Αθηνών αφήνουν να περνάνε επέτειοι και διοργανώσεις σαν την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ή το Φεστιβάλ Βιβλίου χωρίς αναφορές στον Ρίτσο, πρέπει να το φωνάξουμε εμείς.
Καθώς, λοιπόν, πλησιάζει η Πρωτομαγιά, την οποία ο ίδιος είχε επιλέξει (για συμβολικούς λόγους) να κρατήσει ως ημέρα της γέννησής του, μια πλειάδα ιστολογίων θα κάνει αναφορές στον ποιητή. Ο δικός μας Γιάννης Ρίτσος, μάς περιμένει να τον ανακαλύψουμε και να βοηθήσουμε και άλλους να τον ανακαλύψουν.
Ηδη ξεκίνησε με ένα θαυμαστό κομμάτι, το μπλογκ «Πινακίδες από κερί»
Απολαύστε το.

update: Ακόμα ένα υπέροχο κείμενο, με σιγανή, καθαρή και ωραία φωνή. Ο Γιάννης Ευθυμιάδης, ο ποιητής, μιλά στον άλλο ποιητή, όπως αρμόζει ανάμεσα σε ομότεχνους: με αισθαντικότητα και αλήθεια. Μη το χάσετε
update και πάλι: το έξοχο μπάνερ το έκανε το Νατασσάκι

15 σχόλια:

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Ευχαριστώ και εδώ Αγγελική για τα καλά σου λόγια.

Ευχαριστώ που μας παρακινείς να θυμηθούμε τον ποιητή μας. Να τον διαβάσουμε ξανά, να στοχαστούμε στους στίχους του και να παρηγορηθούμε.

Να που έκανες τη μνήμη του δική σου και δική μας υπόθεση, σαν να σου εμπιστεύτηκε τη «δίκαιη διαθήκη του».

Νάσαι πάντα καλά.
Παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας.

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Πόλυ μου, το κείμενό σου έκανε ένα εξαιρετικό ποδαρικό. Τώρα ακολούθησε ο ioeu. Πιστεύω ότι και άλλα διαμάντια θα λάμψουν σε λίγο στο στερέωμα της ιστο-σφαιρας.

Ειρήνη Λιβανού είπε...

Αγγελική, Χρόνια πολλά! Καλώς βρισκόμαστε και πάλι.
Είναι δίκαιη η οργή σου για την απουσία του επίσημου κράτους από το έτος Ρίτσου. Πότε όμως αυτό το κράτος αγκάλιασε τα παιδιά του; Εμείς όμως θα επιμένουμε και θα τον θυμόμαστε, όχι μόνο τώρα αλλά και πάντα. Θα τον θυμούνται αυτοί που και ο ίδιος θα ήθελε να τον θυμούνται...Θα είμαστε παρόντες.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Εννοείται, Αγγελικούλα μου, ότι θα λάμψουν!Καλά θα ήταν να είμαστε συντονισμένοι όλοι με Ρίτσο την Πρωτομαγιά, κι αν λείπουμε εκτός, υπάρχει και ο προγραμματισμός ανάρτησης.
Σε έχω συγχαρεί τόσες φορές, νομίζω πως σε κούρασα.
Φιλάκια πολλά και Καλό μας συγχρονισμό!

Έλενα είπε...

Καλησπέρα κι από μένα. Χρόνια πολλά και Χριστός ανέστη. Θα τιμηθεί το Έτος Ρίτσου κι ο ίδιος ο ποιητής από εμάς τους ταπεινούς υπηρέτες του λόγου, από εμάς που πατάμε στα παλαιά και μόνα αληθινά, από εμάς που αγαπούμε τις ρίζες μας και δεν τις λησμονούμε.

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Ειρήνη και Κατερίνα «ω τι όμορφα σαν σμίγουνε, σαν αγαπιούνται οι ανθρώποι» που θα έλεγε κι ο ποιητής.
Ελενα, εύγε, αυτό είναι το ζητούμενο, εσείς τα νέα παιδιά να κάνετε ό,τι μπορείτε. Γιατί είστε αληθινοι, και αυτό έχει σημασία.

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Χάρηκα πάρα πάρα πολύ που σε βρήκα!

Η επόμενή μου ανάρτηση θα είναι για τον ΜΕΓΑΛΟ μας Γιάννη Ρίτσο.

Καλό σου βράδυ και καλή βδομάδα!
Σε προσθέτω στη λίστα των ιστολογίων μου.

Βασίλης είπε...

Καλώς Σας βρίσκω
Και ειδικά μ’ αυτήν την αφορμή
Για το μεγάλο Ποιητή της Ρωμιοσύνης

Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία
(σα να το ξέραμε, είχαμε κι εμείς ετοιμάσει ένα μικρό αφιέρωμα…)

και για το «Καλώς σας βρίσκω» σας αφήνω ένα μικρό δικό του

«Κάθε λουλούδι έχει τη θέση του στον ήλιο,
κάθε άνθρωπος έχει ένα όνειρο.
Κάθε άνθρωπος έχει έναν ουρανό πάνου από την πληγή του,
κι ένα μικρό παράνομο σημείωμα της άνοιξης μέσα στην τσέπη του.»

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Pink Floyd και Βασίλη, καλώς ήλθατε. Εχει σημασία να είμαστε πολλοί σε αυτόν τον ωραίο, ωστόσο, αγώνα

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Καλημέρα Αγγελική

Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία! Να μου επιτρέψεις να βάλω ένα λινκ προς μια δική μου ανάρτηση. Θα ήθελα να της ρίξεις μια ματιά, να δεις αν είναι όντως μη βιβλιογραφημένα κάποια από τα πεζά του Ρίτσου που παρουσιάζω:
http://sarantakos.wordpress.com/2009/04/30/ritsos1/

Sissi Soko είπε...

Γεια σου Αγγελική.

Surrealist είπε...

Την καλησπέρα μου, όμορφο αφιέρωμα! Να είσαι καλά!!

kyriaz είπε...

Το αφιέρωμα που ετοίμασα στον ποιητή,ταπεινό μπροστά στο ποιητικό του μεγαλείο.Μα έγινε με αγάπη...

Καλό βράδυ.

Unknown είπε...

φίλος του ρίτσου, ο ρίτσος της παλαιστινης,μαχμούντ νταρουίς...
γι'αυτόν, που δεν έκλεισε ακομη χρόνο από το θάνατό του, είναι η ημερίδα το απόγευμα της δευτέρας... :
Πόσο θα ήθελα να ερχόσασταν! Έχω αγωνία ότι δε θα πατήσει κανείς κι ο χώρος που μας έδωσαν είναι τεράστιος…. http://abttha.blogspot.com/2009/05/20.htmlΠέστε το και σε άλλους… kai meta sviste to! efharisto!

AGKALIAMETONHLIO είπε...

Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει