Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης του Μουσείου Μπενάκη ανοίγει την εκδήλωση για την Παγκόσμια Μέρα Ποίησης
Τα παιδιά που είχαν αναλάβει το μουσικό μέρος κατά κύριο λόγο
Ο άλλος μισός θίασος επί σκηνής
Ο Μανώλης Γλέζος διαβάζει ποίηση του Γιάννη Ρίτσου από την Αγρύπνια και το ποίημα για τον εκτελεσμένο αδελφό του Νίκο Γλέζο
Ενα υπέροχο ντουέτο, που έκλεψε καρδιές
Και η υπόκλιση του τέλους
Αντε και του χρόνου στο Μέγαρο!!!
10 σχόλια:
Ήταν κάτι παραπάνω από υπέροχα, συγχαρητήρια σε όλους..αλλά και σε εσάς για την ιδέα και την πρωτοβουλία..
Αρχίσαμε τους πληθυντικούς τώρα; Ολοι δεν βοηθήσαμε την εκδήλωση όπως μπορούσαμε; Αρα δεν είμαστε φίλοι (έστω και εξ αντανακλάσεως;)
Λοιπόν: μια απλή ιδέα είχα. Την οποία απογείωσαν τα παιδιά με τους δασκάλους τους. Σε αυτά ανήκουν τα συγχαρητήρια.
Ήταν μια εκπληκτική βραδιά. Πέρα από τις συγκλονιστικές στιγμές και τη μεγάλη συγκίνησε, απέδειξε - για άλλη μια φορά - ότι τα παιδιά ξέρουν καλύτερα, καθώς κι ότι κάποιοι δάσκαλοι "δουλεύουν". Περιμένω να δω κι άλλα τέτοια...
Μακάρι, μακάρι αγαπητή twinkle. Ευχαριστώ για την επίσκεψη
Ακριβούς χαιρετισμούς από το Ηράκλειο. Το Σάββατο το βράδυ η Βασιλική του Αγίου Μάρκου ήταν μικρή γιά να χωρέσει τον κόσμο και τη συγκίνηση.
http://www.patris.gr/articles/153761/91840
http://www.patris.gr/articles/153761/91841
Παρουσία της Έρης Ρίτσου τιμήθηκε ο Ποιητής Ρίτσος από τους μαθητές του 5ου Γυμνασίου. Είναι συγκινητικό ότι 13-15 χρονώ παιδιά προσεγγίζουν τον Ρίτσο 18 χρόνια μετά το θάνατο του. Είναι σημαντικό που χθεσινοί πολέμιοι του χωρίς ίχνος ντροπής και αυτοκριτικής υποκλίνονται μπροστά στην ποίηση του. Κάποιοι από αυτούς είναι και είσημοι ομιλιτές σε διάφορες εκδηλώσεις. Ας είναι... Ελπίδα είναι οι μαθητές που ανεβαίνουν την τεράστια πέτρινη τεράστια σκάλα κρατώντας βάλσαμο γιά τις πληγές που άφησαν τα βέλη στα γυμνά πλευρά του Ποιητή. Μπάβο στην κα Κώττη για τις "πρωτοβουλίες-οάσεις σε ένα ερημικό τοπίο που οι παράφωνοι επιβάλονται"(λόγια του φίλου μου Τριπαλουδη-που να ταξιδεύει πάλι...- γιά το Blogspot της Εαρινής, ο οποίος μου το συνέστησε)
Μπράβο, Εαρινή!
Αχ έπρεπε να ήμουν Αθήνα να με έπαιρνες μαζί σου!
Φιλάκια!
Χρύσα μου, να είσαι καλά
Αντώνη μου, μάλλον κάτι θα κάνουμε και στη Θεσσαλονίκη (άλλης υφής όμως. Δηλαδή κάτι σε έκθεση. Θα σου πω όταν οριστικοποιηθεί). Είσαι καλα;
Και πριν και κατά τη διάρκεια και μετά την εκδήλωση, με γενναιοδωρία πάντα κοντά μας!
Λίλα, υπάρχει μεγαλύτερη γενναιοδωρία από τη δική σας;
Μπράβο και πάλι μπράβο!
Πολύ χαίρομαι που ξαναμπήκα στο μπλογκ σου!
Είμαι και εγώ λάτρης της ποίησης και των βιβλίων.
Μου είχε μιλήσει για σένα ο Αντώνης της Χουακίνα (παραλίγο θα σε γνώριζα στην βράβευση των μαθητικών μπλογκ)...
Δεν ξέρω πώς με βρήκες και μου έστειλες μήνυμα για τον Ρίτσο. Σε ευχαριστώ πολύ!!!!
Να μου στέλνεις τέτοια...
Σαφώς και θα γράψω κάτι κι εγώ.
Να βρω μόνο λίγο χρόνο.
Θα επανέλθω...
Δημοσίευση σχολίου