Μιχάλης Κατσαρός
Η διαθήκη μου
Αντισταθείτε
σ'αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει : καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ'αυτόν που γύρισε πάλι
και λέει : Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρία εισαγωγαί - εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλιωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται
μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακίες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
απο γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη
διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.
(........)
Και συ λοιπόν
στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
απο φωνή
απο τροφή
απο άλογο
απο σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.
Αφιερωμένο στον Nuwanda που μου έδωσε την ιδέα. Επιτέλους, ας κάνουμε κάτι. Η Ομορφιά είναι η μόνη που μπορεί να νικήσει την ασχήμια.
Δίνω στη σκυτάλη στους
Αλεφ
Νουβάντα
Λιμπρόφιλο
Ange-ta
Ρεγγίνα που αγαπά στα τριαντάφυλλα
Αννα που αγαπά τα βιβλία
Ιουστίνη Φραγκούλη
Κατερίνα Παπαθεοδώρου
Νέλλυ Νέζη
Θεοδόση Βολκώφ
Καπετάνισσα
Αναγνώστρια
Κυριάζ
Σταυρούλα Σκαλίδη
Jo- anna
για να βάλουν στα δικά τους μπλογκ ένα ποίημα που τους αρέσει και να παραδώσουν κι αυτοί τη σκυτάλη με τη σειρά τους. Τίτλος του «παιχνιδιού», «Αντισταθείτε». Γιατί κάπως πρέπει να αντιδράσουμε. Αρκετά.
19 σχόλια:
Μπραβο Εαρινη μου, εξαιρετικη πρωτοβουλια! Αντε,να φυγουμε λιγο απο τη βρωμια και τη μιζερια!!
Ευχαριστω σας....
Ωραία ιδέα! Λες να την γλυτώσουμε την... κατάθλιψη έτσι? Και ως "εύγε" σου, μικρό αντίδωρο απ' εδώ:
«Έλα να ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά.
Να σου δώσω απόγνωση, να μην είσαι ζώο,
να μου δώσεις δύναμη, να μην είμαι ράκος'
να σου δώσω συντριβή, να μην είσαι μούτρο,
να μου δώσεις χόβολη, να μην ξεπαγιάσω.
Κι ύστερα να πέσω με κατάνυξη στα πόδια σου,
για να μάθεις πια να μην κλοτσάς»
"Με κατάνυξη", ερωτικός (ίσον "μυστικός ποιητής" ήτοι μιλώντας για τον Ερωτα, μιλώ για τον Θεό) Ντίνος Χριστιανόπουλος, διότι θα τα ξεράσουμε όλα στο τέλος! Φιλιά, Εαρινή
Εσύ μου έδωσες εν μέρει την ιδέα, αγαπητέ Νουβάντα, γιατί εσύ σκέφτηκες πρώτος να αντιδράσουμε.
Αλέφάκι αγαπημένο, ευχαριστώ για το αντίδωρο και περιμένω το δώρο (δώσε θάρρος στον χωριάτη...)
Ευχαριστώ κι εγώ για την πρόσκληση. Μόνο δώστε μου λίγο χρόνο.
Να σ' ευχαριστήσω για την πρόσκληση κι εγώ...
Στο μεθεπόμενό μου ποστ μάλλον θ' ανταποκριθώ.
Να 'σαι καλά.
Ω, εαρινάκι μου! Πολύ ωραία ιδέα! Ευχαριστώ που είμαι κι εγώ μέσα!
Αν και τα είπατε όλα ήδη!Κάτι θα βρω, από αύριο όμως, γιατί απόψε έχω πρόγραμμα να ανεβάσω φωτο, να αδειάσει ο δίσκος.
Όκευ; Φιλάκια!
Ανοιξιάτικο λουλούδι μας,
Θα σου ποστάρω αμέσως στο δικό μου μπλόγκ το αγαπημένο μου ποίημα!
Τι μεγάλη τιμή να με βάλεις να διαλέξω το ποίημά μου, για να δώσουμε μια άλλη διάσταση στην πικροφουριασμένη ελληνική πραγματικότητα, που έχει γίνει θηλειά στο λαιμό όλων μας.
Θα ποστάρω και μετά θα καλέσω άλλους 10 να πάρουν τη σκυτάλη για να βάλουν ποίηση;
Αυτό είναι το όμορφο παιχνίδι της ανάπαυλάς μας;
Νόμιζα πως μας είχες ξεχάσει!
Φιλιά σου
Ε. Σ. μου, πειράζει που έχω προτιμώ κάτι πιο κλασικό αλλά διαχρονικό, όπως το Απολείπειν ο θεός Αντώνιον (όχι εμένα, το Μάρκο!) του λατρεμένου Καβάφη;
Ωστόσο, δεν μπορείς να πεις. Το απολείπειν ο θεός Αντώνιον είναι ακρετά επαναστατικό, γιατί προκαλεί τον άνθρωπο να φύγει από τη μιζέρια στην οποία εκπίπτει, όταν οι καταστάσεις είναι δυσμενείς. Όμως, προβάλλει και το ρεαλισμό με τον οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τις συγκυρίες και να παραδεχόμαστε με θάρρος την έκβαση των γεγονότων:
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.
αχ εαρινούλα μου,
Τι ομορφιά είναι αυτη.
Να αντισταθούμε στην χυδαιότητα των ημερών μας, γράφοντας ποιήματα...
Είναι σα να βάζουμε το γυμνό μας στηθος μπροστα σε τάνκσ ή σε πυρηνικούς πυραύλους, ενώ θα πρέπει να κατέβει ο τιμωρός άγγελος με τη ρομφαία του να φτύνει φλόγες. Ελα όμως που είμαι άθεη και ούτε να ελπίζω δε μπορώ
Εαρινάκι μου, αντιστάθηκα με Καβάφη. Μπορώ να ξανααντισταθώ και άλλη μέρα αλλιώς;
Φιλιά σου!
έλαβα τη σκυτάλη και παρέδωσα επίσης :))))))))
Μεγάλη μου τιμή.Ανταποκρίθηκα με πολλή χαρά-σ'ευχαριστώ
Δικιο εχεις.
Αντρεας Καλβος , λοιπον...
Aααα...ωραία ιδέα! Αν και το περίμενα λίγο πιο παιχνιδιάρικο το μπλογκοπαίχνιδο, το βρίσκω πολύ πρωτότυπο! Και ποιος άλλος θα πρότεινε ένα τέτοιο ποιητικό παιχνίδι εκτός από σένα Αγγελική μου;
Αναμείνατε λοιπόν εις το ακουστικό σας!
Φιλάκια
Antoine, ευχές πολλές για σήμερα, καμάρι μου. Η ομορφιά είναι επαναστατική, άρα και ο Καβάφης.
Librofilo, Annabooklover, Ange-ta, zero, Nellinezi, κατερίνα, Ιουστίνη, Κυριάζ, Σταυρούλα, ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση. Πάντα τέτοια να έχουμε.
Γυρνωντας απο το γραφειο σκεφτόμουν ποιο αγαπημένο ποιήμα θα ήθελα να βάλω για το Αντισταθείτε .
Μου ηρθε ο Εθνικος Υμνος .
Σαν τιμή για ολα οσα αφήσαμε να χαθουν-να θαφτούν .
Τελικα υπάκουσα σε μια απο τις μεγάλες αγάπες μου,
Σ ευχαριστω για την τιμή-πρόσκληση .
Την πήρα τη σκυτάλη και συνέχισα την σκυταλοδρομία της ποιήσης .
Την αγαπη μου .
Ιωαννα
Ιωάννα μου, ο Ελύτης σου υπέροχος. Δες μια σύμπτωση με σχόλιο στο μπλογκ σου.
Θα μου επιτρέψετε να ακολουθήσω το παράδειγμα...
Μπράβο για την πρωτοβουλία και την ιδέα!!
Φυσικά, αγαπητέ ανθρακωρύχε. Χαρά μας.
Δημοσίευση σχολίου