Πέμπτη, Μαρτίου 22, 2007

Τα επτά έργα που ξαναβλέπω με χίλια

Οσο και να τις στριμώξω, επτά ταινίες δεν μένουν με τίποτα. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω τις επτά πρώτες που θα μου έρθουν στο μυαλό, από τις αγαπημένες μου. Εχουμε και λέμε, αγαπητή Κυκλάμινο του βουνού:


1. Φάνυ και Αλέξανδρος του Ινκμαρ Μπέργκμαν, όχι το καλύτερό του, αλλά σίγουρα ένα από τα πλέον εντυπωσιακά.

2. Η Γη του Ντοβζένκο, ένα λυρικό ποίημα από την εποχή του βωβού κινηματογράφου.

3. Η ζωή είναι ωραία του Ρομπέρτο Μπενίνι, μάθημα για το πώς μπορεί κανείς να πει δραματικά πράγματα με έναν ξεχωριστό τόνο.

4. Τζούλια, με την Τζέιν Φόντα ως Λίλιαν Χέλλμαν (σας έχω πει ποτέ πόσο αγαπώ τη Λίλυ;) και τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ ως φίλη της που έχει αναμιχθεί στην αντίσταση κατά των Γερμανών. Στηρίζεται σε διήγημα της συγγραφέως.

5. Φράνκι και Τζώνη, το υπόδειγμα του πώς μια ωραία μεν όχι όμως και τόσο εντυπωσιακή ιστορία, σαν αυτή του Τέρενς Μακ Νάλι, μπορεί να μετατραπεί σε ένα αξέχαστο έργο τέχνης με ερμηνείες όπως του μεγάλου Αλ Πατσίνο και της Μισέλ Πφάιφερ.

6. Ο Αμλετ με τον Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι, που αντιμετωπίζει το περίφημο «να ζει κανείς· ή να μη ζει» ως αίνιγμα και όχι ως ερώτημα, όπως μου είχε πει ο ίδιος σε μια συνέντευξή του.

7. Καλύτερα δεν γίνεται, με έναν απολαυστικό Τζακ Νίκολσον και γέλιο μέχρι δακρύων (για πολλούς λόγους).

Συγγνώμη που καθυστέρησα, Κατερινάκι. Μου μένει ακόμη μια υποχρέωση προς τη Serenity, (πέντε λέξεις) κι αυτό θα γίνει.

4 σχόλια:

Ελπίδα είπε...

Γλυκίτατό μου Έαρ,
σ΄ευχαριστώ πολύ που μπήκες στον κόπο!
Ντρέπομαι, μα οι τίτλοι δεν μου θυμίζουν αν έχω δει κάποια απ' αυτές!
Δεν συγκρατώ και ονόματα, άστα να πάνε!
Αρχίζει και το αλτσχάιμερ....
Φιλάκια πολλά!
Καλό σου βράδυ!

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Οχι, όχι, δεν είναι αλτσχάιμερ... Επιλεκτική μνήμη!

Babis Dermitzakis είπε...

Αχ, αυτός ο Σμοκτουνόφσκι, είναι ο αγαπημένος μου Άμλετ, ειδικά αυτή τη τελευταία σκηνή, που ορμάει με ταχύτητα αεροπλανου και σκοτώνει το βασιλιά.

αγριοκυκλάμινο είπε...

Με συμφέρει αλλά νομίζω πως είναι και λίγο έτσι. Συγκρατώ λεπτομέρειες άλλες απίθανες και κάποια άλλα πράγματα που πρέπει, δεν τα συγκρατώ. Και να πεις ότι λέω στο μυαλό μου, κράτα αυτό, σβήσε το άλλο, ....
Τι να πεις;
Μυαλό είναι, ότι θέλει κρατάει!
Φιλάκια πολλά πολλά!