Παρασκευή, Οκτωβρίου 20, 2006

Ο Γιώργος Σεφέρης και οι λευκές αττικές λήκυθοι








«Στο στήθος μου η πληγή ανοίγει πάλι

όταν χαμηλώνουν τ' άστρα και συγγενεύουν με το κορμί μου

όταν πέφτει σιγή κάτω από τα πέλματα των ανθρώπων.

Αυτές οι πέτρες που βουλιάζουν μέσα στα χρόνια ως πού

θα με παρασύρουν;

Τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;

Βλέπω τά χέρια κάθε αυγή να γνέφουν το γύπα και στο γεράκι

δεμένη πάνω στο βράχο που έγινε με τον πόνο δικός μου,

βλέπω τα δέντρα που ανασαίνουν τη μαύρη γάλήνη των πεθαμένων

κι έπειτα τα χαμόγελα, που δεν προχωρούν, των αγαλμάτων»



(Ανδρομέδα, από το Μυθιστόρημα του Γιώργου Σεφέρη)



Το ποίημα μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη, εδώ

Οι ποιητές είναι, εν τέλει, παντού. Σήμερα το πρωί στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς, όπου διεξάγεται αρχαιολογικό συμπόσιο για την ρωμαϊκή Αθήνα, η κυρία Ελση Σπ. η οποία καθόταν δίπλα μου, όταν η συζήτηση έφτασε στις ανασκαφές στον Εθνικό Κήπο, άρχισε να λέει:


«Ημουν είκοσι πέντε ή είκοσι έξι ετών. Ενα πρωινό ο Γιώργος Σεφέρης ήρθε και στάθηκε πάνω από τα σκάμματά μας. Μας καλημέρισε ευγενικά και ρώτησε αν μπορούσε να παρακολουθήσει την εργασία μας. Ψηλός, στητός, επιβλητικός. Συνοδευόταν από τη Μαρώ και στηριζόταν σε ένα μπαστούνι. Εκείνη τη στιγμή άρχισα να βγάζω από το χώμα λευκές αττικές ληκύθους. Ωραιότερες δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου.»



Τριάντα πέντε χρόνια από τον θάνατο του ποιητή (Σεπτέμβριος του 1971, μεσούσης της δικτατορίας· η κηδεία του μετατράπηκε σε διαδήλωση κατά της χούντας· ήταν και η θαρραλέα του δήλωση εναντίον της, τον Μάρτιο του 1969) η μνήμη του θα τιμηθεί στο βιβλιοπωλείο Ιανός της οδού Σταδίου 24 την ερχόμενη Τρίτη 24 Οκτωβρίου και ώρα 8μμ.

Θα παρουσιαστεί το βραβευμένο ντκιμαντέρ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
Γιώργος Σεφέρης σε σκηνοθεσία Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, και το βιβλίο της Μαρίας Στασινοπούλου Χρονολόγιο-Εργοβιογραφία Γιώργου Σεφέρη [1900-1971]
Θα χαιρετίσουν ο Στέλιος Χαραλαμπόπουλος και ο παραγωγός Θάνος Λαμπρόπουλος.

Για το ντοκιμαντέρ θα μιλήσουν
ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ποιητής-βιβλιογράφος,
η Μαρία Στασινοπούλου, φιλόλογος-συγγραφέας,
ο Τίτος Πατρίκιος, ποιητής,
ο Μπάμπης Ακτσόγλου, κριτικός κινηματογράφου
και ο Γιώργος Γεωργής, καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου-Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Και για να θυμηθούμε την βράβευσή του με το Νόμπελ, ας επισκεφθούμε τις ιστοσελίδες της Σουηδικής Ακαδημίας

5 σχόλια:

Ελπίς είπε...

Και τα παιδιά που κάναν μακροβούτια απ' τα μπαστούνια
πηγαίνουν σαν αδράχτια γνέθοντας ακόμη,
σώματα γυμνά βουλιάζοντας μέσα στο μαύρο φως
μ' ένα νόμισμα στα δόντια, κολυμπώντας ακόμη,
καθώς ο ήλιος ράβει με βελονιές μαλαματένιες
πανιά και ξύλα υγρά και χρώματα πελαγίσια·
ακόμη τώρα κατεβαίνουνε λοξά
προς τα χαλίκια του βυθού
οι άσπρες λήκυθοι.
(Από το σεφερικό "Ναυάγιο της Κίχλης")

αθεόφοβος είπε...

Μόνο που η δήλωση του κατά της χούντας ήρθε λίγο καθυστερημένη δυστυχώς.
Βέβαια έστω και έτσι ήταν ένα βάλσαμο στα αυτιά μας.

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Ελπίς, σπουδαίος ποιητής. Ανεξάντλητος.
Αθεόφοβε, ναι, λίγο καθυστερημένα. Αλλά όχι αργά.

candyblue είπε...

θα είμαι εκεί...
Για αλλή μια χρονιά,φέτος, ο Ιανός βάζει τα γυαλιά σε πολλούς.

reginarosasamat είπε...

Τον Σεφερη τον αγάπησα κυρίως μέσα από τις ''Μέρες'' του.Τα -ας τα πουμε έτσι- ημερολογια του.