Στη συνέχεια ανακάλυψα τους ποιητές:
Τον Κάλβο και τις υπέροχες 20 ωδές του
Τον Καβάφη με τα 154 ποιήματα (χώρια τα αποκηρυγμένα)
Τον Γιώργο Σεφέρη (ολόκληρο)
Τον Γιώργο Σεφέρη ως πεζογράφο (Εξι νύχτες στην Ακρόπολη)
Τον Ζακ Πρεβέρ
Από κοντά, πάντοτε, και οι πεζογράφοι
Ο Νίκος Καζαντζάκης (βασικά για τον Καπετάν Μιχάλη, αλλά χωρίς να ξεχνάμε τον Αλέξη Ζορμπά, τον Τελευταίο πειρασμό και την Ασκητική)
Ο Γεώργιος Βιζυηνός
Ο Αγγελος Τερζάκης (και η Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ)
Ο Ηλίας Βενέζης (και το Νούμερο 31...κάτι ποτέ δεν μπόρεσα να το θυμηθώ)
Ο πέμπτος ήταν ξένος, αλλά τόσο δικός... Ντοστογιέφσκι, λοιπόν και «Εγκλημα και τιμωρία» (χώρια όλα τα υπόλοιπα)
Και τα πρώτα «επαναστατικά» βιβλία:
Ανωνύμου του Ελληνος, «Ελληνική Νομαρχία»
Ελ. Γαννίδη «Πάρεξ ελευθερία και γλώσσα»
Λιλής Ζωγράφου «Ο ηλιοπότης Ελύτης»
Το κόκκινο βιβλιαράκι των μαθητών
Και... επιτέλους! Το Κομμουνιστικό μανιφέστο.
Εδώ αρχίζουν τα μεγάλα γλέντια. Ες αύριον τα σπουδαία!
5 σχόλια:
To ούμερο 31328
..ωραια τα λετε ως τωρα, με λιγα μονο διαφωνω (πχ βενεζης) αλλα βεβαιως περιμενω τα επαναστατικα!!
Πολυδιαβασμένο μου κορίτσι εσύ!
Φιλιά πολλά πολλά!
Είσαι άνθρωπος του πνεύματος, όπως και εγώ θα τολμούσα να πω. Δικός μου αγαπημένος ποιητής είναι ο Καβάφης και αγαπημένο ποίημα "Απολείπειν ο θεός Αντώνιον", λόγω ονόματος ίσως, του ιδίου.
Αν θα επισκευθείς για ακόμη μία φορά το blog μας, τη "Χουακίνα" μας, σου συνιστώ να δεις του πίνακες του Ν. Γύζη που είναι αναρτημένοι. Υπάρχει ένας εξαίρετος πίνακας υπό τον τίλτο "Εαρινή Συμφωνία".
*Νομίζω ότι θα σου ταιριάζει απόλυτα (αν έχω άδικο, διόρθωσε με).
Πράγματι, η Εαρινή Συμφωνία του Γύζη είναι ό,τι έχω στο μυαλό μου διαβάζοντας την ομότιτλη ποιητική σύνθεση του Ρίτσου
Δημοσίευση σχολίου