Εαρινή ισημερία και παγκόσμια μέρα ποίησης. Επομένως, Εαρινή Συμφωνία του Γιάννη Ρίτσου:
Αγαπημένη,
δεν έχω παρά μόνια μιας στιγμής
τη ζωή και το φτερούγισμα.
Δε βλέπεις
πάνω στο δέρμα μου
το πρωτάνοιχτο θάμβος;
Δεν ακούς
μες στις ίνες μου
μύρια φτερά μικρών κορυδαλλών
που μόλις τ' άγγιξε
η πρώτη ακτίνα
της αυγής;
Πόσο είμαι νέος.
Πόσο είμαι νέος
κάτω απ' τα βλέφαρά σου.
(...)
Ζητώντας το θεό
ζητούσα εσένα.
Εσένα περιμένοντας
γέμισα τους κήπους μου
με λευκούς κρίνους
για να βυθίζεις τις κνήμες σου
αυτά τα βράδια τ' αργυρά
που η σελήνη ραντίζει με δρόσο
τη φιλντισένια υψωμένη μορφή σου.
(...)
Γεννήθηκα για να προφτάσω
να χαιρετίσω στην άκρη του δρόμου
τον ήλιο των ματιών σου.
Εάν δεν είχες έλθει, αγάπη,
τι θ' απαντούσα στο θεό
όταν μια νύχτα
κάτω από τους πυρσούς των άστρων
θα με ρωτούσε
πώς όργωσα το κόκκινο χώμα
πώς ξόδεψα
τους σπόρους των ανθών
που μου εμπιστεύτηκε;
Αφησέ με να κλάψω
στα γόνατά σου
μες στην ευεργεσία του χαδιού σου.
(...)
Μέσα στη φούχτα της αγάπης
χωράει το σύμπαν.
Αξιζε να υπάρξουμε
για να συναντηθούμε.
Εκδόσεις «Κέδρος»
5 σχόλια:
Επομένως, όταν συναντηθούν όλα αυτά, έχουμε την δική μας εαρινή συμφωνία κοντά μας!
Ότι καλύτερο!
Σιδερένια κορίτσι μου! Μόνο έτσι θα μπορούσες εσύ να γυρίσεις!
Φιλιά πολλά κι αγάπη!
Με όλες μου τις θερμές ευχές για μόνιμη Άνοιξη και γενικό... Άνοιγμα - να είσαι ΚΑΛΑ!!! :)
Έμαθα σ' αρέσουν οι Πασχαλιές. Περισσότερες στα Άνθη, με πολλή πολλή αγάπη και ευχές για Άνοιξη διαρκείας στη ζωή σου, σε όλους τους τομείς!
Από τις καλύτερες στιγμές του Ρίτσου. Αυτό και ο "Αποχαιρετισμός". Καλή άνοιξη!
Σε συναντώ με ένα ποίημα του Μόντη, έτσι επ' ευκαιρία της Ημέρας:
Έλληνες ποιητές
Ελάχιστοι μας διαβάζουν
Ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας
μένουμε αδικαίωτοι και αχειροκρότητοι
σ’ αυτή τη μακρινή γωνιά
όμως αντισταθμίζει που γράφουμε ελληνικά
Στο Βιβλιοκαφέ κερνάμε στίχους.
Πατριάρχης Φώτιος
Δημοσίευση σχολίου