Κυριακή, Οκτωβρίου 08, 2006

Ο Ερωτας του Μαγιακόφσκι


«Λίλια, αγάπα με»
Τη σπαρακτική αυτή απαίτηση- παράκληση- έκκληση ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι δεν την απευθύνει στη Λίλη Μπρικ σε κάποιο ιντερμέδιο, σε κάποια καμπή ή σε ευτυχή στιγμή της σχέσης του. Οι λέξεις που γράφει στο χαρτί είναι από τις τελευταίες που έμελλε να γράψει στη ζωή του. Ορίζει πως η οικογένειά του είναι η μαμά, οι αδελφές και η Λίλια (άντε και η πρόσφατη «σχέση» του η Βερόνικα Πολόνσκαγια) και της ζητά να τον αγαπά λίγες ώρες πριν αυτοκτονήσει.
Εκείνη, που δεν χρειαζόταν συστάσεις για να τον αγαπά, τον είχε βαθιά μέσα στην καρδιά της μέχρι το τέλος της δικής της ζωής, η οποία υπήρξε μεγάλη και πολυκύμαντη. Ιχνη αυτής της τεράστιας αγάπης, της πέρα και πάνω από τον έρωτα, θα βρούμε τόσο στο βιβλίο της «Με τον Μαγιακόφσκι» (εκδόσεις Θεμέλιο- εξαντλημένο) όσο και στα γράμματα που του έστελνε.
«Ο κόκκινος κοριός και η μοβ χρυσαλίδα» τιτλοφορείται το βιβλίο που σύντομα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Αγκυρα» σε μετάφραση Δημήτρη Τριανταφυλλίδη. Μέσα από τις επιστολές τους, παρουσιάζεται ο μεγάλος έρωτας των δυο τους αλλά και η σχέση τους με τον σύζυγο της Λίλης, Οσιπ Μπρικ. Ανάμεσα στο υλικό, είναι και μια ανεπίδοτη επιστολή, η οποία, λόγω των γεγονότων, ανήκει πλέον στην Ιστορία.

Δεκαπέντε Ιουλίου 1915 ώρα 3.15 το απόγευμα ο Μαγιακόφσκι, που μόλις έχει γνωρίσει τη Λίλη και τον Οσιπ από την αδελφή εκείνης, την Ελσα Τριολέ (κατόπιν σύζυγο Αραγκόν) αφιερώνει στη Λίλη ένα ποίημά του. Ο έρωτας τους κατακυριεύει και είναι μάταιο να του αντιστέκονται. Τα επόμενα χρόνια η Ρωσία θα γνωρίσει ένα πρωτότυπο «τρίγωνο»: ο σύζυγος, η σύζυγος και ο εραστής. Ο Οσιπ τα ξέρει όλα από την πρώτη στιγμή. Μάλιστα, συνεχίζει να συνεργάζεται με τον Μαγιακόφσκι στους φουτουριστές εξαρχής και κατόπιν στο Νέο Αριστερό Μέτωπο, του οποίου, στην ουσία, είναι ο θεωρητικός.
«Τη βάρκα του έρωτα την τσακίζει η ζωή» πολύ πριν ο ποιητής γράψει αυτές τις λέξεις στο αποχαιρετιστήριο σημείωμά του, αλλά η σχέση με τη Λίλη παραμένει εξαιρετικά ισχυρή μέχρι τον θάνατό του. Θα λέγαμε, δεδομένης της αφοσίωσης εκείνης προς τη μνήμη και το έργο του, ακόμη και μετά από αυτόν.

12 σχόλια:

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Περίπτωση τραγική... κι αγαπημένη...

(Έ ρε Μαγιακόφσκι που μας χρειάζεται σήμερα... Να τα πεί ένα χεράκι και στους ποιητές δηλαδή εκτός των άλλων)

Συμφωνία μου, την καλησπέρα μου...

Βολκώφ

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Μας χρειάζεται, ποιητή, αλλά που είναι;

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Kάπου θα είναι... είμαι σίγουρος γι' αυτό... απλώς οι άνθρωποι θα τον αντιμετωπίζουν κατά το συνήθη τους τρόπο... κωφεύοντας και εθελοτυφλώντας... Παριστάνοντας πως δεν υπάρχει... Τι λες εσύ, Συμφωνία μου?

Βολκώφ

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Ετσι είναι, ποιητή μου. Αλλά θα τον ανακαλύψουν και πάλι. Είναι τόσο δυνατό το έργο του!

candyblue είπε...

Λοιπόν θα ξαναπάρω πάλι

σκυφτός και σκοτεινός την καρδιά μου

ποτισμένη με δάκρυ

για να την κουβαλήσω

σαν το σκυλί που κουβαλάει

στην τρύπα του

το πόδι του που τούκοψε το τραίνο.



Χίλιες φορές θα στροβιλίσει ο ήλιος

σε χορό της γης,

όπως η Ηρωδιάδα

την κεφαλή του Βαπτιστή.

Κι όταν τα χρόνια μου

τα χορέψει ως το τέλος,

μ' εκατομμύρια στάλες αίμα

θάχουν στρωθεί τα χνάρια μου στο δρόμο

ως το κατώφλι του Πατέρα.



Παραμερίστε.

Δε θα μου φράξετε το δρόμο.



Κοιτάχτε -

αποκεφάλισαν ξανά τ' αστέρια -

ματωμένος ουρανός σα σφαγείο.

Εϊ, εσύ ! Ουρανέ !

Βγάλ' το καπέλο σου.

Εγώ περνάω.



Ησυχία !

Κοιμάται η οικουμένη

ακουμπώντας το τεράστιο αυτί της

πάνω στο χέρι της το ολόστικτο

απ' τα τσιμπούρια των άστρων.

nellinezi είπε...

Τι να πει κανείς για έναν τόσο μεγάλο...παράνομο...αλλά σίγουρα όχι ανεκπλήρωτο έρωτα....Είμαι σίγουρη πως το βιβλίο θα μιλήσει στις καρδιές πολλών....που ίσως δεν το παραδεχτούν ποτέ!!

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Candyblue, κι εμένα μου αρέσει πάρα πολύ το απόσπασμα που έβαλες.
Νέλυ Νέζη, έζησαν μαζί μέχρι το 23 και από εκεί και πέρα ήταν σαν μια οικογένεια. Αν και, μετά τον θάνατό του, όσα έγιναν με τη Λίλη να διεκδικεί την πνευματική του κληρονομιά και την αδελφή του να φτάνει μέχρι τα δικαστήρια, τα οποία και απαγόρεψαν, τότε, το συγκεκριμένο βιβλίο, με κάνουν να αναρωτιέμαι για πολλά.

Χαρυβδιςς είπε...

με προλαβες για κεινη τη διαμαχη ηθελα να γραψω
Σε διαβαζω παντα με ενδιαφερον

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Ευχαριστώ, Χάρυβδιςς. Εχουμε τόσο ξεμακρύνει από εκείνη την εποχή που δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Μόνο η αναφορά των στοιχείων μπορεί, ίσως, να φωτίσει το θέμα. Θα δούμε τι θα σχολιάσει και ο μεταφραστής.

Nyktipolos είπε...

Οι διαμάχες των κληρονόμων δεν μπορούν να επισκιάσουν το ΓΕΓΟΝΟΣ, δηλαδή τον μεγάλο έρωτα του Μαγιακόφσκι για την Λίλια (ας αποφύγουμε να μιλήσουμε για τον έρωτα της Λίλιαν για κείνον καλύτερα...)

Ψηλά βουνά βαθιές χαράδρες λέει η παροιμία. Ψηλά βουνά, θεόρατοι έρωτες...

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Υπέροχο, Νυκτιπολε.

Ανώνυμος είπε...

Κύριοι,ας μη μιλάμε για τον Μαγιακόφσκι.
Αν Τον νιώθατε,η τρικυμία που θα είχε σηκώσει μέσα σας,θα σάς άφηνε άλαλους.
Σιωπείστε.
Βάλτε πάλι την εικόνα Του στο εικονοστάσι και σιωπείστε.
Έχετε τόσους αρλεκίνους της ποίησης να μιλάτε γι αυτούς: Ελύτηδες,Καβάφηδες,Βρεττάκους,Ρίτσους...
Σιωπή!
Παρακαλώ.